شاید باورتون نشه ولی من نگران وقت‌های تلف شده زندگیم نیستم. یعنی دقیقتر بگم، برای همه ش نگران نیستم. یه جاهایی از دست خودم خیلی دلخور میشم؛ کجا؟ وقت هایی که کلا برای لذت بردن در نظر گرفته بودم ولی استفاده کافی از اون ها نبردم. مثلا؟ مثلا وقتی می رفتیم شمال اصلا حواسم به رانندگی نبود. فقط می خواستم سریع تر برسم به جایی که قراره زیرانداز رو پهن کنیم.
برادرم فیلم هایی رو که از رانندگی توی مه گرفته بود بهم نشون داد. تجربه مخلوطی از شادی و حیرت بخصوص برای بچه ها. خیلی دوست دارم بدونم توی زمستون کجاها می تونم یه همچین فیلمی از سرور خانوادم بگیرم.