یکی از قشنگ‌ترین شهرها تبریز است. شهری که هرچند هوایش در بیشتر مواقع سال سرد است ولی در نوروز آنهمه سرما از شهر رخت بربسته و هوای بهاری، امکان گشت و گذار در جاهای مختلف را فراهم می‌کند. ما در ادامه مطلب ، راهنمای گردشگری تبریز را نوشته‌ایم تا اگر این شهر را برای سفر انتخاب کردید، بدانید کجا بروید.
کجا را ببینیم؟
تبریز جاهای زیادی برای دیدن دارد که هریک می‌تواند جاذبه سفر به این شهر باشد. در تبریز می‌توان در خیابان‌هایی که فراز و فرود زیادی را طی کرده‌اند قدم زد، به دیدار موزه‌هایش رفت و خوشمزه ترین کباب‌ها را خورد. اگر مهمان تبریز بودید دیدن اینجاها را از دست ندهید:
بازار تبریز، یکی از بزرگترین بازارهای مسقف ایران و دنیاست. این بازار با گنبد و سقف آجری خود، بازارچه‌ها، تیمچه‌ها و راسته‌های مختلفی دارد، اما قشنگ‌ترین قسمت آن، تیمچه مظفریه است. تیمچه‌ای که در زمان مظفرالدین شاه قاجار ساخته شده و قالی‌ها و فرش‌های دست بافت ارزنده و رنگارنگی دارد. طلاها و کفش‌های بازار تبریز نیز معروف است. بازار در خیابان جمهوری قرار گرفته.
یکی از قشنگ‌ترین موزه‌های تبریز، موزه قاجار است. موزه قاجار که پیش از این خانه امیرنظام گروسی، از رجال سیاسی دوره ناصرالدین شاه بوده، عمارتی زیبا با حیاطی پر از گل دارد و سفری است به دوره قاجار. این موزه بخش های مختلفی دارد، یک اتاق آن مخصوص پول و سکه‌های دوره قاجار است، اتاقی دیگر مختص ظرف و ظروف، اتاقی برای کاشی های رنگارنگ، اتاقی برای تفنگ و اسلحه و اتاقی برای ساز و اتاق هایی هم برای وسایل دیگر. موزه قاجار در یکی از محله‌های قدیمی تبریز به نام ششگلان قرار دارد. خیابانی که می‌توان خانه‌های قدیمی زیادی در آن پیدا کرد. مقبره الشعرا که مدفن بیش از ۴۰۰ شاعر نامدار ایرانی از جمله شهریار، قطران و اسدی طوسی است در این خیابان قرار گرفته. موزه قاجار سمت راست خیابان ثقه الاسلام، در خیابان فرعی شهریار و در کنار بیمارستان کودکان است.
نمی‌شود تبریز رفت و به باغ ائل گلی یا استخر شاه سر نزد. ائل گلی که یکی از شلوغ‌ترین جاهای گردشگری تبریز است در جنوب شرقی شهر قرار گرفته و ۷ کیلومتر با مرکز شهر فاصله دارد. این باغ در حقیقت کاخی است که در وسط استخری بزرگ قرار گرفته و به شکل جزیره درآمده است. ساخت اولیه استخر به دوران آقا قویونلوها برمی‌گردد و در دوره های بعد به تدریج تکمیل و به شکل باصفای امروزی درآمده.
اگر دلتان می‌خواهد بدانید محل تصمیم گیری سران مشروطه کجا بوده، باید راه خانه مشروطه در محله راسته کوچه در غرب بازار تبریز و روبروی مسجد جامع را در پیش بگیرید. این خانه که برجسته‌ترین چهره‌های مشروطه از جمله ستارخان، باقرخان، ثقه‌الاسلام تبریزی و حاجی میرزا آقافرشی در آن جمع می‌شدند، محل نگهداری اسناد دوره مشروطه است. خانه‌ای از سنگ، آجر و خشت و پر از آیینه کاری و گچبری.
تبریز، مساجد زیادی دارد، اما یکی از دیدنی ترین آنها مسجد کبود یا مسجد جهانشاه است. مسجد کبود تنها بنایی است که از دورە فرمانروایی قراقویونلوها در پایتخت آنها، یعنی تبریز، باقی مانده است. زیبایی‌های این مسجد آنقدر زیاد است که پس از گذشت قرن‌ها و صدماتی که به آن وارد شده، هر انسان صاحب ذوقی را متحیر و مبهوت می‌سازد. بارزترین ویژگی مسجد کبود و شهرت زیادش بیشتر به خاطر کاشی‌کاری معرق و تلفیق آجر و کاشی و اجرای نقوش پرکار است که هم در داخل و هم در خارج آن مشهود است. مسجد کبود در خیابان امام خمینی، روبروی کوچه صدر واقع است.
کجا پیاده روی کنیم؟ کجا را حتما ببینیم؟
در تبریز اگر خواستید پیاده روی کنید پیشنهاد ما خیابان تربیت است. خیابان تربیت، خیابانی است همچون خیابان سپه سالار تهران، با درختکاری و مغازه های کفش فروشی بسیار که یک سرش به بازار تبریز می‌رسد و راه رفتن در زیر سایه درختانش خالی از لطف نیست.
یکی دیگر از جاهای دیدنی تبریز که می‌توان در اطرافش نشست میدان ساعت است. میدان شهرداری یا ساعت در مقابل کاخ شهرداری تبریز معروف به ساختمان ساعت واقع شده. تبریزی ها به این میدان ساعات قاباغی یا جلوی ساعت می‌گویند. کاخ شهرداری ساعتی به‌ارتفاع ۳۰٫۵ متر دارد که هر ۱۵ دقیقه یک‌بار، گذشت زمان را به گوش مردم تبریز می‌رساند. نقشه ساختمان شبیه طرح عقابی درحال پرواز است و شبیه ساختمان‌های آلمان، قبل از جنگ جهانی دوم است. این میدان در تقاطع خیابان‌های ارتش جنوبی و امام خمینی قرار دارد و دیدار از کاخ شهرداری که شهردار و شورای شهر ساکن برخی اتاق‌هایش هستند، آزاد است. در کنار این ساختمان موزه آتش نشانی قرار گرفته.
اگر خواستید در قهوه‌خانه‌ای باصفا و خودمانی بنشینید و چای دبشی بر بدن بزنید، قهوه خانه اسرافیل بهترین جاست. قهوه خانه دوه چی در بازار دوه چی که قدمتی نزدیک به صد سال دارد و خیلی‌ها آن را به نام صاحبش اسرافیل می‌شناسند، حال و هوایی قدیمی، یادآور تبریز در روزهای خیلی دور دارد. تنها چیزی که در این قهوه خانه جلوی مشتری گذاشته می‌شود، چای و قلیان است.
چی بخوریم؟ کجا بخوریم؟
تبریز، پایتخت کباب ایران است و به خصوص به کباب تابه‌ای هایش شهره است. جدا از آن کباب برگ و کوبیده‌هایش هم در دهان آب می‌شود. اگر در تبریز خواستید غذا بخورید:
گازماخ به ترکی یعنی ته دیگ و همانطور که از اسم رستوران برمی‌آید همه غذاها ته دیگ برشته‌ای دارند. به عقیده خیلی‌ها کباب تابه‌ای‌های رستوران گازماخ جزو سه کباب تابه‌ای برتر تبریز است. علاوه بر آن ماهیچه، خورشت هویج، قیمه و خورشت بادمجانش را هم باید حتما امتحان کرد. همراه غذاها روغن حیوانی می‌آورند و از دوغش هم بسیار تعریف می‌کنند. قیمت غذا در گازماخ کمی بالاست و هر پرسش ۳۰ هزار تومان درمی‌آید. آدرس گازماخ: ولیعصر،توانیرشمالی،نرسیده به پل توانیر،نبش کوچه مجاهدی
رستوران حاج مجید در خیابان پشت موزه شهرداری که به ساختمان ساعت معروف است، یکی دیگر از بهترین انتخاب هاست. وارد سنگفرش خیابان تربیت می‌شوید و در انتهای سنگفرش و در طبقه دوم پاساژ تربیت به رستورانی می‌رسید که چلومرغ‌هایش حرف ندارد. رستوران حاج مجید منو ندارد و تنها انتخاب پیش رویتان همان چلومرغ است. قیمت یک پرس چلو مرغ در رستوران حاج مجید ۱۰ هزار تومان است.
رستوران حاج علی در بازار اصلی و قدیمی تبریز بیش از ۱۰۰ سال قدمت دارد و بیشتری‌ها یا کباب کوبیده‌اش را می‌خورند یا برگش را. یک پرس چلو کباب رستوران حاج علی ۱۵ هزار تومان است و تا دو نیم هم بیشتر غذا ندارد.
چلوکبابی باختر که منویش تنها شامل برگ و کوبیده است، یکی دیگر از رستوران های خوب تبریز است. در چلوکبابی باختر که همراه غذاهایش سوپ هم می‌دهد، رستوران شلوغی است و در آن باید نزدیک ۲۸ هزار تومان خرج کرد. آدرس: دروازه تهران، بلوار ۲۰ بهمن، خیابان باختر
دیزی و تاواکبابی محمدی همانطور که از اسمش برمی‌آید دو نوع غذا بیشتر ندارد: دیزی و تاواکبابی، اما یکی از جاهایی است که هرکس در زندگیش یک بار باید کباب تابه‌ای‌هایش را امتحان کند، آنقدر خوشمزه که حتی اشک شوق را هم به دنبال دارد. دیزی و تاواکبابی را در ظرف‌های روحی، همراه گوجه سرخ شده، پیاز، جعفری و ترشی که آن هم برای خودش دنیایی دارد، همراه نان سنگک تازه برایتان می‌آورند و عیش سفر را تکمیل می‌کنند. این کبابی در خیابان تربیت بعد از پاساژ پردیس قرار دارد.
اگر خواستید فست بود بخورید، فود کورت لاله پارک انتخاب خوبی است و تنوع بالایی دارد. لاله پارک در بزرگراه پاسداران،بعد از میدان فهمیده است.
چی را از کجا بخریم؟
یکی از معروف‌ترین سوغاتی های تبریز ، آجیل است و در نزد خود تبریزی‌ها محبوبیت خاصی دارد. در تبریز آجیل را می‌توان از ابتدای بازار شیخ صفی و مغازه مهدوی خرید که قیمتش نسبت به جاهای دیگر ارزان‌تر است. آجیل تواضع جنب دانشگاه تبریز و آجیل سرای تبریز در بلوار ۲۹ بهمن بالاتر از دانشگاه تبریز هم جایگاه و کیفیت خود را دارد، ولی کمی قیمتیش بالاست.
یکی از شیرینی‌ها معروف تبریز قرابیه است که یکی از پرمصرف ترین شیرینیهای تبریز است. در تبریز قرابیه باکیفیت را می‌توان از قنادی تکدرخت در ائل گلی، قنادی کریمی در پیاده روی ولیعصر و قنادی تشریفات در خیابان آبرسان خرید. قرابیه‌های قنادی رکس هم که قدیمی‌ترین قنادی تبریز است و دو شعبه در خیابان امام و مرکز خرید لاله در میدان شهدا دارد، خوش طعم است و در تبریز تعریفش را زیاد می‌کنند.
یکی از شیرینیهای محلی تبریز، نوقاست. نوقا که به آن لوکا هم می‌گویند، نوعی شیرینی است که شباهت زیادی با گز دارد. نوقا را هم می‌توان از بازار تبریز خرید و و هم از مغازه افتخاری در خیابان منصور، نرسیده به پل منصور که سالهاست که خودش نوقا می‌پزد و دست مشتری می‌دهد. آجیل سرای تبریز در بلوار ۲۹ بهمن هم به نوقاهای خوشمزه‌اش معروف است.
اگر دلتان خواست در تبریز مرکز خرید بزرگی بروید که مغازه‌های زیاد لباس، کیف و کفش، طلا و جواهرات، لوازم ورزشی، لوازم خانگی و لوازم صوتی و تصویری را در خودش جای داده باشد باید به مجتمع تفریحی-تجاری لاله پارک بروید. این مجتمع هم رستوران و کافه‌های زیادی دارد، هم فضای بازی برای بچه ها و هم هتل. لاله پارک در بزرگراه پاسداران، بعد از میدان فهمیده واقع شده.
اطراف تبریز کجا برویم؟
یکی از قشنگ ترین جاها در نزدیک تبریز، جنگل های ارسباران است. جنگل‌های ارسباران در شمال تبریز قرار گرفته و ۲۲۰ کیلومتر با آن فاصله دارد، بعد بهشتی پیش رویتان قرار می‌گیرد از دشت‌های پرگل، دار و درخت و گندمزار و پرنده‌ها و جانورانی که هنوز عده زیادی آنها را ندیده اند، چراکه که این جنگل ها بکر و دست نخورده است. قلعه پرهیبت بابک خرمدین هم همان نزدیکی است.
روستای کندوان با معماری صخره ای و منحصر به فردش یکی دیگر از دیدنی های سفر به تبریز است. کندوان در شهرستان اسکو قرار گرفته و ۶۲ کیلومتر با تبریز فاصله دارد. جایی که خانه ها در دل صخره های سنگی بنا شده اند و انگار حیات جداگانه ای را از سر می‌گذرانند که فرسنگ ها با زندگی شهری فاصله دارد. در برخی از منابع آمده قدمت خانه های روستای کندوان به ۶ هزار سال پیش برمی گردد و دلیل نامگذاری کندوان شباهت آن به‌کندوی عسل بوده است. به همین خاطر هم هست که سوغاتی کندوان عسل است. جدا از عسل، خانه هایی هم برای فروش صنایع دستی ای مثل گلیم و جاجیم و شال های رنگی اختصاص داده شده. آب معدنی کندوان نیز به دلیل وجود میزان کم آهک، برای بیماران کلیوی مفید است.
