دیزی جنگلی

سفرک
به پیشنهاد باماگرد یه سفر دو روزه رفتیم طالقون
فردای اقامتمون تو اقامتگاه چشم انداز رفتیم به یه سفرک به رود خونه خروشان شاه رود کنار یه جنگل بسیار زیبا و بکر
از قبل تدارک وسایل لازم برای خوردن یه دیزی جنگلی رو مهیا کرده بودیم
با بچه ها یه آتیش مشتی رو به راه کردیم و دیزی ها رو آماده کردیم و گذاشتیم تو آتیش
تا دیزی ها آماده بشن خودمونم یه تنی به آب زدیم
بعدش رفتیم کنار آتیش و مشغول خوردن دیزی جنگلی شدیم
جای همتون خالی
لذت وصف نشدنی ای بود که فقط باید تجربش کنید
همه این لذت رو مدیون برنامه ریزی سفر باماگرد هستیم ...

چطور انجامش داد؟

درسته که برنامه سفری که انتخاب کردم، پیشنهاد «باماگرد» بود، اما این طور نبود که نظر من در اون لحاظ نشده باشه. ولی این برام مهم بود که بعد از تموم شدن سفر و موقع برگشت، من و همسرم اصلا خسته نبودیم. در عرض 3 روز به چند تا آبشار سر زده بودیم و عکس‌های به‌یادموندنی گرفته بودیم، از دو تا محل‌های معروف شهرستان طالقان هم بازدید کردیم.

تو محدوده کم عمق رودخونه شاهرو پا به آب زده بودیم و چای آتیشی خورده بودیم. موقع نماز ظهر هر روز تو یکی از امامزاده های مشهور اون جا بودیم، ولی با این برنامه به ظاهر فشرده، اصلا خسته نشده بودیم. بخشی از این آسایش تمام عیار به خاطر ویلای فوق‌العاده‌ای بود که متناسب با هزینه ما و برنامه اون‌ها برای ما در نظر گرفته شده بود. ولی همه ش این نبود.

یعنی «باماگرد» چطور این کار رو انجام می‌ده؟

آن گاه، کسب و کار آغاز شد

شما ایده ای ساخته اید، آن را با چند جوان علاقمند مطرح کرده و پس از جلب همکاری‌شان، یک تیم ساخته‌اید، با یک سرمایه‌گذار صحبت کرده‌اید و نظر موافقش را هم کسب کرده‌اید، در ایده خود مزیت رقابتی هم دارید. همه چیز دارید ولی کسب و کار ندارید!! چرا؟

به جای همه این ها، اگر فقط جریانی از مشتریان را می‌داشتید، «صاحب یک کسب و کار» نامیده می‌شدید. اگر کسانی حاضر باشند برای محصول یا خدمتی که عرضه می‌کنید، مابه‌ازایی پرداخت کنند، وارد بازار شده‌اید.

توجه شما به این نکته باعث می‌شود که شما فقط روی موضوعات مهم تمرکز نمایید. حال اگر مشتری دارید و کسب‌وکار هم راه انداخته‌اید، آیا لزوما موفق هستید؟ اگر دو شرط را برآورده نکنید، پیروزمند نخواهید بود:

• در زمان کوتاه به تعداد مشتری مناسب برسید
• همه اقدام های شما در نهایت کارآمدی (حداقل هزینه) باشد

فرار از تکاپو

برای فرار از این همه تکاپوی غیر ضروری که زندگی امروزه ، ناخواسته داره به آدم تحمیل میکنه و بهترین استفاده از طبیعت رو صرفاً تسخیر و بهره جویی بی حد از اون میدونه ، دلم یه جایی رو میخواست که فقط از دیدن و قرار گرفتن در طبیعت بکر دست نخورده ، لذت ببرم
یکی از دوستام طالقان رو بهم پیشنهاد داد !
جایی که نه ترافیک جاده های شمال رو داره نه خیلی از تهران دوره
تو سایت باماگرد عکسهای یک اقامتگاه زیبا با چشم انداز عالی رو دیدم که مصمم شدم این تجربه آرامش بخش رو برای چند روز کوتاه هم که شده تجربه کنم.

دنیای جدیدِ سه روزه

معمولا وقتی جای خوابم عوض می شه، خوابم نمی بره. اما دیشب توی ویلای طالقان، خیلی راحت خوابم برد. به همین خاطر صبح زودتر از بچه ها بیدار شدم.

به صبحانه فکر کرده بودیم ولی رفتم بیرون برای پیاده‌روی و احتمالا پیدا کردن مواد اولیه برای یه وعده کاملا روستایی و طبیعی. چقدر زود به اون چه که می خواستم رسیدم.

توی سرازیری که به فروشگاه روستا منتهی می شد، خانمی رو دیدم که یه سبد پر از تخم مرغ‌های رسمی درشت دستش بود. گفتم: «خانم! ببخشید این تخم مرغ‌ها فروشی هستن؟»

یک ساعت بعد همسرم و بچه ها وقتی با بوی کره محلی داغ‌شده و سروصداهای من از خواب بیدار شدن، میزی رو دیدن که وسط اون، یه نیمروی خوشرنگ با سبزی‌های محلی به اون‌ها چشمک می‌زد.

جمع شوید-آغاز کنید

از همه چیز مهم تر، «تمرکز» است:

• تمرکز بر مشتریِ هدف
• یک گام جلوتر برویم: تمرکز بر علایق و نیازهای مشتری بالقوه

لذت کدام رانندگی

شاید باورتون نشه ولی من نگران وقت‌های تلف شده زندگیم نیستم. یعنی دقیقتر بگم، برای همه ش نگران نیستم. یه جاهایی از دست خودم خیلی دلخور میشم؛ کجا؟ وقت هایی که کلا برای لذت بردن در نظر گرفته بودم ولی استفاده کافی از اون ها نبردم. مثلا؟ مثلا وقتی می رفتیم شمال اصلا حواسم به رانندگی نبود. فقط می خواستم سریع تر برسم به جایی که قراره زیرانداز رو پهن کنیم.
برادرم فیلم هایی رو که از رانندگی توی مه گرفته بود بهم نشون داد. تجربه مخلوطی از شادی و حیرت بخصوص برای بچه ها. خیلی دوست دارم بدونم توی زمستون کجاها می تونم یه همچین فیلمی از سرور خانوادم بگیرم.

سه دکمه آغازکننده

اگر شما کارآفرین هستید، به احتمال زیاد یکی از سه دکمه زیر را فشار داده‌اید:

افسانه هایی که کارآفرینان باید آن را فراموش کنند

یکی از حوزه‌های مفهومی مهم برای نوپاها، «کارآفرینی» است. تصورهای نادرست بسیاری در مورد کارآفرینی وجود دارد. "بیل اولت" در کتاب Disciplined Entrepreneurship به سه تصور نادرست عمده اشاره کرده است:

قانون زندگی

من یه اخلاق خوب دارم و اونم اینه که اعتقاد دارم هر وسیله ای برای خونه زندگی می گیرم، باید خودش پول خودش رو دربیاره. چه برسه به وسایلی که برای کار خرید می کنم. ویلایی که خریدم هم باید جزو این قاعده باشه ولی هنوز نشده. هر کاری می کنم نمی تونم خودم رو راضی کنم ویلایی که با سختی زیاد پیداش کردم و معامله کردم و تازه یه ساله قسط وامش رو می دم، ویلایی که دونه دونه وسایلش رو با وسواس خریدم و جانمایی کردم و چیدم، بدم دست کسی که اصلا نمی شناسمش. چیزی که خیلی اذیتم می کنه اینه که یکی از قانون های زندگیم مخدوش شده.